آکاردئون یک ساز نسبتا تازه وارد به صحنه موسیقی است؛ که به شکل امروزی در اوایل دهه 1800 میلادی در اروپا طراحی شده و از ساختار سازهای قدیمی تر چینی الهام گرفته شده و تنها در قرن هجدهم به شکل مدرن امروزی تکامل یافته است. از آنجا که آکاردئون توانست صدایی بلند ایجاد کند؛ در موسیقی عامه و بخصوص برای رقص بسیار محبوب شد. اگر شما هم علاقه دارید درباره این ساز جذاب و رویایی بیشتر بدانید با این مطلب وب‌سایت آموزشگاه موسیقی هنر پارسه همراه ما باشید.

تاریخچه آکاردئون

اعتقاد بر این است که آکاردئون از آلمان به آمریکا و سایر کشورهای اروپایی وارد شده است. این ساز به سرعت در ژانرهای موسیقی محلی محبوبیت می‌یابد؛ و نوازندگان دوره‌گرد آکاردئون در گوشه و کنار شهر مشغول هنرنمایی می‌شوند.

برخی از ژانرهای موسیقی که با اکاردئون نواخته می‌شود:

 

  • تانگو
  • پولکا
  • موسیقی ایرلندی
  • موستت و شانسون
  • کبکی
  • کلزر

 

البته اگر کمی به گذشته دورتر بازگردیم لوله‌های فلزی ساز آکاردئون، قرن‌ها پیش در سازی به نام چنگ مورد استفاده قرار می‌گرفته است. پس از آن و در قرن 16 میلادی، این ساختار در سازی جدید مورد استفاده قرار گرفت؛ و این آغاز راه متولد شدن آکاردئون به شکل امروزی بود. البته آکاردئون طی این سال‌ها، به مرور تغییرات زیادی را تجربه کرده؛ تا در نهایت به تکامل امروزی خود رسیده است.

به عنوان مثال صفحه کلید آکاردئون که بسیار شبیه به صفحه کلید ساز پیانو است؛ در سال‌های ابتدای قرن هجدهم و با الهام از پیانو که خود در قرن شانزدهم اختراع شد، ساخته شده است. جالب است بدانید آکاردئون پیانویی برای اولین بار در سال 1937 میلادی در یک ارکستر مورد استفاده قرار گرفت؛ و از آن پس بود که این ساز مورد توجه عموم مردم قرار گرفت.

انواع آکاردئون

سه سبک اصلی آکوردئون وجود دارد: دیاتونیک، کروماتیک و صفحه کلیدی یا پیانویی. آکاردئون‌های دیاتونیک و کروماتیک دارای دکمه‌هایی برای نواختن هستند. آکاردئون صفحه کلیدی کلیدهایی مانند کیبورد پیانو دارد. در یک آکاردئون استاندارد، کلیدها در سمت راست دستگاه قرار دارد. سمت چپ دستگاه هم دارای آکورد یا باس است؛ که برای ایجاد ریتم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آکاردئون‌های دیاتونیک دارای یک، دو یا سه ردیف دکمه هستند؛ و هر ردیف با یک کلید خاص تنظیم می‌شود و فقط دارای نت های آن مقیاس است. هر دکمه نت خاصی را بسته به اینکه آیا بلو (بخش آکاردئونی ساز) فشرده شده (تحت فشار) یا گسترش یافته است (کشیده) به خود اختصاص می‌دهد. آکاردئون دیاتونیک عموما دارای دو یا چهار دکمه سمت چپ است؛ که برای کنترل باس و یا آکوردها هستند.

آکاردئون‌های کروماتیک دارای سه تا پنج ردیف دکمه در طرف ملودی ساز هستند. بر خلاف آکاردئون دیاتونیک، این دکمه‌ها برای یک نت خاص تنظیم می‌شوند؛ صرف نظر از اینکه آیا بلو تحت فشار قرار می‌گیرد یا باز می‌شود. در اکاردئون‌های کروماتیک سمت چپ دستگاه حاوی انواع آکورد است.

در نهایت آکاردئون‌های صفحه کلیدی هستند که یک صفحه کلید شبیه به پیانو دقیقا در سمت راست خود دارند؛ و به همین دلیل به سادگی نزد مردم شناخته هستند. این ساز در یک طرف 120 کلید و در طرف دیگر دارای 41 کلید است.

آکاردئون‌ها چگونه کار می‌کنند؟

به زبان ساده صدای آکاردئون با خارج شدن و یا داخل شدن هوا به بلو یا همان سیلندر آکاردئون امکان پذیر می‌شود. منظور از بلو قسمت اصلی ساز است؛ که قابلیت کشسانی داشته و جمع و باز می شود. بلو نقش اصلی را در تولید صدای آکاردئون بر عهده دارد؛ و هنر هنرمند نوازنده آکاردئون تنظیم این فشار هوا برای تولید صدای درست است.