آموزشگاه موسیقی هنرپارسه

تاریخچه موسیقی پاپ شاید برای بسیاری از علاقمندان به موسیقی و هنرجویان جوان جالب باشد. در این مطلب آموزشگاه موسیقی پارسه به طور خلاصه شما را با تاریخچه موسیقی پاپ در ایران و جهان، آشنا می‌کنیم.
موسیقی پاپ همانطور که از نامش پیداست مطرح‌ترین و پرطرفدارترین سبک موسیقی جهان است. این سبک موسیقی که نامش را از کلمه Popular وام گرفته است؛ می‌توان سبک موسیقی عامیانه‌پسند نیز دانست.

ظهور موسیقی پاپ را باید در دهه 1930 میلادی جستجو کرد. جایی که این سبک موسیقی از دل گروه‌های موسیقی سوئینگ، موسیقی کانتری تنسی و بلوز ایالت شیکاگو، شروع به شکل‌گیری کرد.
دهه 40، 50 و 1960 میلادی را باید دوران پادشاهی سازهای الکترونیک دانست. توسعه روز‌افزون این سازها طی این سال‌ها، به توسعه سبک موسیقی پاپ نیز کمک زیادی کرد.
اما گروه مشهور بیتلزها را می‌توان نقطه عطف موسیقی پاپ دانست. آنها در سال‌های ابتدایی دهه 60 میلادی توانستند تحول بزرگی در این سبک موسیقی ایجاد کنند.
در نهایت در دهه 1970 بود که موسیقی پاپ مالک بلامنازع لیست پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی را در بازارهای مختلف، به خود اختصاص داد.
در دهه 1980 موسیقی پاپ شاهد ظهور سبک پانک-راک بود. همچنین نباید درباره این دهه صحبت کرد و از مایکل جکسون نامی نبرد. او برجسته‌ترین خواننده این دوره و صاحب پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ موسیقی (با نام تریلر) بود.
اما دهه 1990 را شاید بتوان دهه‌ای بد برای موسیقی پاپ دانست. سال‌هایی که اگرچه این سبک موسیقی همچنان در حال رشد و گسترش بود؛ اما سبک‌های سطحی‌تر موسیقی پاپ پا به عرصه وجود گذاشتند. موسیقی‌های سطحی و سرهم‌بندی شده‌ای که معمولا با مضامین عاشقانه و ملودی‌های سطحی شکل می‌گرفتند. استفاده از پسران و دختران جذاب و خوش‌پوش در این نوع موسیقی پاپ که pop ballad نیز نامیده می‌شد، رواج یافت. گروه‌هایی مثل اسپیس گرلز و بک استریت بویز، از جمله این گروه‌ها بودند که در آن سال‌ها در ایران نیز طرفداران خاص خود را داشتند.
در سال پایانی دهه 90 میلادی ریکی مارتین سبک پاپ لاتین را ارائه کرد؛ که بعدها توسط خوانندگان مطرحی چون شکیرا، جنیفر لوپز، انریکه و... دنبال شد.
از سال 2000 میلادی تا امروز، سبک موسیقی پاپ باز هم دچار تغییر و تحولات گسترده‌ای شده است. خوانندگان و نوازندگان بسیاری آمده‌اند و رفته‌اند. اما باید گفت که سرعت رشد این سبک موسیقی به نسبت دهه‌های گذشته کندتر شده است.
مهمترین علت این مسئله را نیز باید در توسعه بیشتر موسیقی راک و علاقه گروه‌های موسیقی به اجراهای زنده (به نسبت انتشار آلبوم) و جذابیت بیشتر اجراهای زنده موسیقی راک دانست.
البته در این سال‌ها خوانندگان مطرحی با سبک‌های گوناگون وارد بازار شدند که از جمله آنها باید به مدونا در سبک دنس پاپ و هیلاری داف در سبک تین پاپ اشاره کرد.

می‌توان گفت موسیقی پاپ در ایران تقریبا همزمان با سایر کشورها نمود پیدا کرد؛ و با ورود رادیو به ایران گسترش بیشتری یافت.
البته باید گفت که تقریبا تا دهه 1950 میلادی بازار موسیقی ایران در ید قدرت خوانندگان موسیقی سنتی ایرانی بود؛ و پس از این سال‌ها بود که با ظهور و درخشش هنرمندانی از جمله ویگن و بکارگیری شیوه‌ها و ساز غربی توسط او، این شاخه موسیقی در کنار سبک موسیقی جاز، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. ویگن نخستین کسی بود که با گیتار موسیقی ایرانی نواخت؛ و نخستین ترانه او با نام مهتاب، سرآغاز  تحولی بزرگ در موسیقی پاپ ایران بود.
توسعه موسیقی پاپ در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی، سرعت بالایی داشت؛ و خوانندگان، نوازندگان، آهنگسازان و ترانه‌سرایان بسیاری را به جامعه هنری ایران معرفی کرد. اما پس از انقلاب اسلامی، موسیقی پاپ به خوابی عمیق فرو رفت؛ و مدت‌ها فعالیت ویژه‌ای در این زمینه صورت نمی‌گرفت.
با تغییرات روی داده در سیاست‌های فرهنگی، موسیقی پاپ در دهه 70 هجری شمسی، از خواب چندین ساله بیدار شد. در این دوران گروه آریان، خشایار اعتمادی، سعید شهروز، شادمهر عقیلی و محمد اصفهانی، از نخستین کسانی بودند که با دریافت مجوز توانستند صدای خود را در قالب آلبوم و در قاب تلویزیون به مخاطبان خود برسانند.
گسترش ابزارهای ارتباطی از جمله اینترنت و بازتر شدن فضای فرهنگی کشور، همگی موجب توسعه روز افزون موسیقی و طبیعتا موسیقی پاپ در ایران طی دهه‌های 80 و 90 هجری شمسی شده است.
این روزها تعداد خوانندگان مطرح و محبوب کشور، تعداد آلبوم‌های منتشر شده و کنسرت‌های در حال برگزاری، به قدری زیاد است که بررسی موردی آنها به سادگی امکان‌پذیر نیست.
تاریخچه موسیقی پاپ در ایران و جهان با طیف وسیعی از نام‌ها، شخصیت‌ها، حرکات اجتماعی و فرهنگی و... گره خورده است. اما در این مجال کوتاه، مطالعه خلاصه تاریخچه موسیقی پاپ می‌تواند دق‌الباب ورود علاقمندان به مطالعه‌های بیشتر در این زمینه باشد.